Našem dosadašnjem staranju da u borbene redove sociajlne demokratije uvedemo i ženski proletarijat dala je ove godine naša partija više sistema i sredstava pokretanjem [lista] Jednakosti i ustanovom Sekretarijata žena socijal-demokrata. Gledište partije je iskazano u ovoj rezoluciji, donešenoj na zboru žena sociajl-demorata 12. septembra 1910. u Beogradu:
„Svojim položajem i kao pol i kao proleterska žena je upućena da uzme najživljeg učešća u borbama socijalne demokratije. Jer je socijalna demokratija, kao istinska i dosledna demokratija, jedina partija koja se načelno bori protiv svih privatnopravnih i javopravnih zakona koji stavljaju ženu u zavisan i potlačen položaj. A zatim, kao revolucionarna partija koja se bori za korenito preuređenje društva, socijalna demokratija je, u stvari, jedini nosilac potpunog oslobođenja ne samo proletarijata nego i žene. To se oslobođenje može postići jedino uništenjem kapitalizma i zavođenjem socialističkog društvenog uređenja.
Zbor izjavljuje dužnost i interes radnih žena da stupanjem u političke i sindikalne organizacije pomognu borbu socijalne demokratije i učestvuju u njoj: radnica pored radnika pored socijal-demokrata!
Radi spovođenja sistematske agitacije i propagande kod žena, u smislu gornjih nagoveštaja i u duhu socijalne demokratije, zbor odlučuje:
1. da se izabere jedan centralni sekretarijat sa sedištem u Beogradu, koji će preko poverenika doći u vezu sa drugaricama u svima mestima i pripremiti za prvi idući kongres partije i jednu opštu zemaljsku konferenciju žena socijal-demokrata;
2. da se pokrene list za socijal-demokratsku agitaciju i propagandu kod žena i da Glavna partijska uprava njegovo uređivanje i izdavanje pomogne:
3. da se apeluje na drugove da pomognu ovaj pokret, u prvom redu upućivanjem žena i sestara da se za njega zainteresuju.
Zbor je uveren da će naići na odziv drugarica i radnih žena u celoj zemlji. On ima u vidu da sa privrednim razvitkom počinje žena i kod nas u sve većim masama puniti fabrike, radionice i kancelarije. On zna de će te stvarne promene uslova života morati probuditi interesovanje u naših žena za javni život i da će ih uputiti da se upoznavanjem sa svojim položajem osposobe za javni rad i borbu. Ta borba se ne može sa uspehom voditi u uskom okviru u kome je propovedaju dame koje su pristalice građanske jednakosti polova. Ona mora obuhvatiti sve zahteve žena na kulturnom, političkom, privrednom i socijanom polju, kao što je vodi u celom svetu socijalna demokratija i žene social-demokrati u njenim redovima.
Primajući ovu rezoluciju i birajući jedan stalni biro koji će, u smislu rezolucije, raditi na jačanju ženskog pokreta i pribiranju ženskinja u sindikalnim i partijskim organizacijama, ovaj je veliki zbor kako brojem, tako i ozbiljnošću, usrdnošću i oduševljenjem dao prvi i sjajan početak, kome se proletarijat može samo radovati.
Na drugaricama je da dalji rad opravda ovakav početak. Drugovi će im u tome pomoći, obaveštavajući i dovodeći u radnički pokret svoje žene, svoje kćeri, svoje sestre.
Na rad, svi koliko nas ima! Za oslobodilačku stvar žene, tj. za oslobodilačku stvar proletarijata!
29-31 maj 1911.
Istorijski Arhiv KPJ, Tom III, Socijalistički pokret u Srbiji 1900-1919, Beograd 1950, str. 189-90.