Zagrebački Centar za ženske studije objavio je 9. novembra poziv za popunjavanje radnog mesta izvršne direktorke Centra. Kao nova izvršna direktorka izabrana je Dorotea Šušak. Nakon njenog izbora usledila je serija napada kako na samu Šušak tako i na instituciju Centra, koji je proglašen „transfobnom organizacijom“. Razlog ovakve difamacije, iza koje su stali kolektivi poput fAKTIV-a, Platforme za reproduktivna prava i Zagreb Pride-a, jesu javno iskazani stavovi novoizabrane direktorke o materijalnoj, preciznije polnoj zasnovanosti ženske opresije, o političkoj važnosti prepoznavanja materijalnih temelja opresije i o uvažavanju naučne misli u progresivnoj, levičarskoj političkoj praksi.
Kultura hajke protiv žena i muškaraca koji staju u odbranu izborenih ženskih prava zasnovanih na kategoriji pola i koji se kritički određuju spram novijih tekovina transaktivizma, podvlačeći da jedna opresovana kategorija (transrodne osobe) ne može ostvarivati svoja prava na štetu druge (žena), uveliko je prisutna u zapadnoj akademiji, političkom aktivizmu, pa i u institucijama političkog odlučivanja. Smatrajući da je otvorena i demokratska diskusija preduslov izgradnje zajedničkih progresivnih borbi, te da žene imaju neosporno pravo da artikulišu koji su specifični uzroci održavanja ženske opresije u kapitalizmu – bez toga da budu izložene javnom linču, pretnjama, otpuštanjima, gubitku izvora finansiranja, mizoginom nasilju, pa i pozivima na ubistvo – stajemo u odbranu kako Dorotee Šušak tako i institucije Centra, koja je već 25 godina posvećena feminističkom obrazovanju i slobodnoj diskusiji o progresivnim politikama.
Usled izbora nove izvršne direktorke Centra za ženske studije u Zagrebu, proteklih dana svedočimo naletu banalnih, neutemeljenih – a pre svega seksističkih – napada, usmerenih prvo na novoizabranu direktorku, a onda i na instituciju samu. Ovakvi napadi se ulančavaju u, sada već sveprisutnu, kampanju ućutkivanja i zastrašivanja feministkinja koje odbijaju da se nekritički i bezuslovno povinuju mizoginim i regresivnim ideologijama i idejama.
Mi, kao dolepotpisane organizacije, grupe i osobe, oštro se protivimo ovakvom orkestriranom napadu na Centar za ženske studije i njegovu novoizabranu direktorku Doroteu Šušak. Ova kampanja ima za cilj ne samo diskvalifikaciju i nipodaštavanje svih onih hrabrih žena koje su u jednom istorijski teškom trenutku iskoračile u javnu sferu i osnovale Centar, već i uništenje samog Centra kao institucije. Živeći i radeći u kulturi diskontinuiteta koja podrazumeva ne samo neodavanje priznanja prethodnicama već potpuno brisanje njihovih tragova, smatramo da ova kampanja takođe ima za cilj onemogućavanje mladim generacijama žena (ali i muškaraca) da svoje feminističko obrazovanje steknu upravo u onom prostoru koji je uvek bio, i jeste, sigurno mesto za učenje.
Smatramo da strana koja na ovaj način napada Centar i novoizabranu direktorku nema za cilj demokratsku debatu o značajnim feminističkim pitanjima, već upravo njeno onemogućavanje i ućutkivanje kritičkih glasova. Svedočimo globalnom trendu odmazde nad svim beskompromisnim ženama koje dovode u pitanje, kako teorijski tako i aktivistički, status kvo. Ova politika se ogleda u napadima na specifično ženske prostore, institucije ali i pojedinačne feministkinje, poput ukidanja ženskog muzičkog festivala u Mičigenu (koji se održavao od 1976. do 2015. godine) i napada na Sklonište za žene koje su preživele silovanje u Vankuveru od prethodne godine, čije je i finansiranje u međuvremenu ukinuto. Najzad, odbijamo tvrdnju da je kreiranje prostora i programa za žene inherentno transfobično.
Ova vrsta diskreditacije i omalovažavanja osobe na osnovu legitimnih mišljenja iznetih na društvenim mrežama odgovara tabloidnom razvlačenju, zastrašivanju i progonu radije nego iskazivanju neslaganja. Budući da su institucije poput Centra za ženske studije svuda, ne samo u Hrvatskoj, upravo i utemeljene na principu slobode govora i kritičke svesti, ovakav bespredmetni napad nije usmeren samo na novoizabranu direktorku Doroteu Šušak, već na instituciju samu. Nesumnjivo je da je složena politička debata važna unutar naših kako aktivističkih grupa tako i akademskih prostora; međutim, bojkot unutar ovog konteksta ne uspeva da ponudi rešenje i nastoji samo da takvu debatu u korenu onemogući. Žene imaju pravo na prostore u kojima im se dozvoljava i ohrabruje govor o materijalnoj realnosti i pravima koja se temelje na polu, a da ne budu optuživane za neutemeljene fobije, ućutkivane, zastrašivane i izlagane pretnjama.
Mi, kao potpisane organizacije, grupe i osobe, stojimo solidarno uz Centar za ženske studije i njegovu direktorku Doroteu Šušak.
Organizacije:
LasUsurpadoras, feministički kolektiv iz Beograda
Femrevolt
Ženska solidarnost
Lezbejska i gej solidarna mreža
Žene u crnom, Beograd
Revolucionarna socijalistička organizacija Marks21
Koalicja LGB, Polska
LGB Alliance Cymru
Merched Cymru
LGB Alliance
FEMilia, Slovakia
Women Speak Tasmania
Feminist Legal Clinic Inc.
Frente LGB Brasil
Women’s Action Group (Sth West VIC)
Individualni potpisi:
Daša Stevović
Miloš Urošević
Anđela Đokić
Katarina Vulić
Marija Stanković
Anđela Zubac
Aleksandra Vučković
Isidora Radovanović
Natalija Grujović
Anja Ilić
Jelena Lalatović
Sanja Kovačević
Srđan Atanasovski
Marina Radovanović
Staša Zajović, aktivistkinja Žena u crnom
Katarina Tica
Diana Burolo
Gordana Subotić
Darija Sabadoš
Milica Tatomirović
Igor Ilić
Anja Radovanović
Jelena Sudar
Nina Radulović
Bobana Macanović
Matija Medenica
Julie Bindel, journalist and author
Ljupka Kovačević, Anima, Centar za žensko i mirovno obrazovanje, Kotor, Crna Gora
Kajsa Ekis Ekman, author and journalist
Maša Stojanović
Katarina Konstandinović
Svenka Savić, profesorka emerita Univerziteta u Novom Sadu
Margareta Bašaragin
Ana Brtka
Jelena Riznić
Dunja Paunović
Luka Bulaja
Jelena Jekić
Natalija Stevanović
Teodora Miladinović
Milica Fajčak
Nevena Cvetković
Sanja Pavlović
Mislav Hilc
Neva Tolle, Autonomna ženska kuća Zagreb
Radmila Gujaničić
Ingeborg Kraus, psychologist and anti-prostitution advocate
Miranda Yardley, human rights activist
Liz Kelly, professor of sexualised violence
Melissa Farley, Prostitution Research & Education
Iza Palinska, women’s rights advocate and politician, Poland
Derrick Jensen, an American author, ecophilosopher, radical environmentalist, and anti-civilization advocate
Robert Jensen, a former professor of journalism from the University of Texas at Austin
Susan Griffin, radical feminist philosopher, essayist and playwright
Stephany Seay, member Deep Green Resistance
Simone Watson, director Nordic Model Australia Coalition
Cecilia Solana (Argentina, South America)
Nikki Craft, ACLU Always Causing Legal Unrest
Mary Alice Miller
Anna Zobnina, European Network of Migrant Women
Bronwyn Williams, retired lawyer/social worker
Dana Vitalosova, writer and feminist, Slovakia
Susana Pavlou, Mediterranean Institute of Gender Studies
Isla MacGregor, Free Speech Advocate
Anna Kerr, Principal Solicitor, Feminist Legal Clinic Inc.
Ksenija Kordić
Višnja Pokorni
Tamara Ražov
Snježana Pavić
Mia Vodopija
Milena Milojević
Nađa Pavlica
Nikolina Zec, Osijek
Monika Jerič
Marijana Bijelić
Antonija Jurić
Hana Lilić Prodanović
Spider Redgold BVA (Hons) Syd, MTM (Griffith), IT Security
Viktoria Roth, Vienna
Monika Beatty, Manitoba
June Louise Ickringill, British Columbia, Canada
Donovan Cleckley
Rachel Moran, Dublin, Ireland
Michelle Uriarau, Co-Founder Women’s Action Group, Australia
Vera Litričin
Anna McCormack, Convenor, IWD Brisbane Meanjin
Taylor McGowan, QLD, Australia
Judith Pattison, QLD, Australia
Viviane Morrigan BSc (Hons) MA (Hons) PhD, COAL (Coalition of Activist Lesbians), Australia
Stacey O’Brien
Elizabeth Carter
Natalija Stefanović